Anodowanie

Elektrochemiczna obróbka powierzchni, nazywana również anodowaniem, jest to proces powiększania naturalnej warstewki tlenkowej wytworzonej na powierzchni aluminium w kontakcie z tlenem.

Warstewka tlenkowa jest powiększana za pomocą prądu elektrycznego, co zwiększa trwałość powierzchni aluminium. Anodowanie może być również stosowane do celów dekoracyjnych, gdyż możliwe jest barwienie powierzchni anodowanej. Z estetycznego punktu widzenia, anodowanie zachowuje metaliczny wygląd powierzchni aluminium i czyni go bardziej jednorodnym.

Proces: element aluminiowy jest zanurzany w kąpieli elektrolitycznej, poprzez którą przepływa prąd elektryczny. Aluminium służy tutaj jako anoda w układzie elektrycznym, stąd też wywodzi się nazwa anodowania. W kąpieli elektrolitycznej jest wytwarzana warstewka tlenkowa, która zamiast na powierzchni metalu, jest wytwarzana w samym aluminium.

Czernienie

Powłoki powstałe w procesie oksydowania składają się z tlenków żelaza. Jest to pokrycie stosowane dla detali stalowych, głównie ruchomych o dużej precyzji wykonania. Pokrycia te tworzą cienkie warstwy tlenków od koloru czarnego przez bordowy do szarawo czarnego.

Odporność na korozję powłok tlenkowych na stali bez dodatkowego zabezpieczenia jest nieznaczna i dlatego powinno pokrywać się je dodatkowo olejami. Czernienie ma także zastosowanie jako warstwa pod powłoki olejowe, malarskie i woskowe.

Proces nakładania powłoki oksydowej nie powoduje korozji wodorowej.

Hartowanie

Procesy hartowania służą do nadawania elementom specjalnych właściwości mechanicznych w celu zapewnienia, że nadaje się do docelowego zastosowania.

Hartowanie to rodzaj obróbki cieplnej materiału polegający na nagrzaniu danego materiału do odpowiedniej temperatury zwanej temperaturą hartowania, wytrzymaniu w tej temperaturze przez czas konieczny do przebudowy struktury wewnętrznej materiału (głównie przemian fazowych) oraz następnym odpowiednio szybkim schłodzeniu.

Po tak przeprowadzonym zabiegu w materiale powstają lokalne koncentracje naprężeń powodujące zwykle wzrost własności wytrzymałościowych: twardości, wytrzymałości, granicy plastyczności i sprężystości oraz odporności na ścieranie kosztem wzrostu kruchości oraz spadku plastyczności i wydłużenia.